Polyporus

Polyporus(Polyporus umbellatus, Grifola umbellatus, Zhu Ling, Chorosis nut) to grzyb drążący drewno, który można znaleźć na podstawach zdrowych drzew liściastych, ale także na zranionych lub martwych drzewach i pniach. Najczęściej atakuje dęby, graby i buki. Owocnik Polypore wyrasta z trzciny, która odgałęzia się od drzewa i rozgałęzia na inne "małe nóżki grzyba". Mają one następnie małe, regularne kapelusze, które są ściskane do wewnątrz, tworząc rodzaj skupiska. Cały owocnik może mieć średnicę ponad 50 cm. Polyporus rośnie w regionach o umiarkowanym klimacie, tj. w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Można go również znaleźć w naszym kraju, zwłaszcza w regionie Polabí, południowych Czechach, Morawach itp. Popyt na tego grzyba jest wysoki, więc jest on również uprawiany komercyjnie. Polyporus został naukowo udokumentowany w 1801 r., kiedy to Ch. H. Persoon nazwał go Bolletus umbellatus. Dopiero w 1821 r. Polyporus został umieszczony w rodzaju Polyporus przez szwedzkiego mikologa E. M. Friesa. Jednak Polyporus był znany na długo przed tym. Szczególnie w Azji, gdzie wspominano o nim już 2500 lat temu. W tym czasie był również stosowany w medycynie, co jest również opisane w pismach pochodzących z dynastii Han i w "zielnikach" (ShenNongBenCaoJing, ZhongHuaBenCao, BenCao Gang Mu).